нойр их хүрсэн, ганцхан шил архи авсан маань ёроолоороо хага явж, чимдаанд байсан бүх зүйлсийг алькоголиор ариутгасан байсан, нисэхээс ойролцоогоор 53 цагийн өмнөөс гол дээр нэгийм тээглээд байсан зэргээс өөр аливаа хор хохиролгүй буцан ирж, байдгийнхаа баруун хаяанд бамбайж бомбойн суужийна.

апү-гийн бүх хувьцааг эзэмшдэг, амьдралын түвшин өндөр, архи дарс элбэг дэлбэг, аливаа үрчлээ зураасыг ботооксоор шийдцэн, аяга хөмөрсөн мэт сэргэр мөөмийг силиконоор хийцэн, аюулын бүлцэн нүдийг мэс заслаар тормойлгоцон, алъя гэсэн налчгар хамрыг пиивраар өндөрсгөцөн, амраг янаг тоолж баршгүй, аяа би дунд нь төөрч дуусашгүй байсан тэртээх 70-80 онд жилдээ 3-4 ирж очдог байхдаа улаанбаатарын гудамж хэрхэн өөрчлөгдсөнийг ажигладаггүй мээнэгдүү байсан нь маний буруу бишийм. ойр ойрхон ирж очихгүй бол мөнгө буглараад батга гараад байсныхым. мөлгөр, мулгуу тархи тэр хурдыг хэрхэн гүйцэхэв.

сая 2 жил орчим япон орныг хөгжүүлж, улс төрийг нь товхинуулж, арай гэж нэг гайгүй мэнгэтэй хүнээр ерөнхий сайдыг нь томилчихоод эх орноо эргэтэл.. эх нутагтаа очтол.. нэлээн өөр болжээ. хот эхлээд навсайж ноолорсон мэт санагдав. яваандаа нүд дасаад азийн цагаан дагина мэт санагдав кк. нээрээ нээх навсайсан мэт санагдсан нь маний хиймэл сормуусны ширхэг хэт өтгөн, урт байсных биз ээ.

охид хүүхнүүд улам гоё, ганган болжээ. залуус, хархүүс бас ч гэж цэвэрхэн, дэгжин нь олон болжээ. тэдний тархи, зүрх гаднах дүр төрхдөө гологдохооргүй болооздэ. бүгдтэй нь уулзаж ярьж хөөрч амжсангүй.

том том, гоё гоё машаан тэрэг элбэг болжээ. эксээлийг ховорхон олж харав. зүг чигээ өөрчлөх бол үрүүлийн хаа нэгтээ байх зүйлийг хөдөлгөөд чиг чаг дуугаргаад байдаг тухай ихэнх шинэ жолооч нарт заагаагүй, заадаггүй, нэгээс гурав руу, гурваас нэг рүү гэх мэт эгнээ байр огцом солих нь авхаалж самбааны илэрхийлэл гэж заасан, заадаг болсон бололтой. товчхон хэлэхэд замын дүрэм мүрэм гэж хэрэггүй болжээ. зургаа дах мэдрэмж, аз хоёр байхад ер нь болоод байх бололтой шүү. хөдөөний юм уу, хайшааеэн гэмээр жолооч нартай замын хөдөлгөөнд оролцож, авхаалж самбаа, хурд хүч, аз хийморио сорин давхихдаа чигнаалыг хэрэгтэй хэрэггүй үед хангинуулан, хэрүүлийн үгсийг ар араас нь шидлэн, көк онжиготой, күрэн өтгөн зустай өвөг дээдсийнхээ шийрийг хатааж хүүхэн би цөсөө хөөргөн, дээдийн дээд каиф авсан нь оргаазмаас юуны ялгаатай. сайхан байсаааааа.а.а.а.а.а.нннн. бригадынхаа "батхүлэг" тэмцээнд оролцож, үзэгчдийн шагнал авчийсан алтан үе мэнн санаанд оржийлаа, ай хөөрхий.

найз нартайгаа уулзсан тухайгаа бичих үү, болих уу.. болив. зарим зүйлийг зөвхөн өөртөө үлдээх, эсвэл түр цааш хийх нь зүйтэйм шиг байна. заримдаа тэгж бодогдоно.

зарим хүн маний бичил, жижиг үг үсгийг тачир, мөчиг өгүүлбэр болгон бамбаралдуулсныг минь түвэгшээхгүй уншдагт нь талархмаар ч, хүлээж авч ойлгохдоо уужуу сэтгэл, ухаантай тархиныхаа энгээр өргөжүүлж, татаж чангааж хэлбэр дүрсийг нь өөрчилчихөөд занаж сүрдүүлээд байх нь тиймхэн.
..ч гэж дээ, тэдний энгээр сэтгэх чадваргүй, тэдний хүссэнийг бичих чадалгүй өөрийгөө л зүхийда... л гэж хэлийда.

заримдаа эрчүүдийг

а. хүүхэмсэг

б. маш хүүхэмсэг

гэж хоёрхон ангилахаас гадна харилцаа үргэлжлэх боломжгүй болоход

а. хорсож, үзэн ядаж, дайсагнадаг

б. огт тэгдэггүй (б1. ор сураггүй алга болдог, б2. найрсаг, найзархаг хэвээр үлддэг)

гэж хоёр ангилмаар санагддаг.

а нь... заззззз өөрснөө мэджийгааз.

уг нь улаанбаатарт хэд хоносон тухай бичих шахлаа.. нас явнаа гэж, лүд юмаа.