不幸はナイフのようなものだ。
ナイフの刃をつかむと手を切るが、とってをつかめば役に立つ。
"зовлон гэдэг бол хутга шиг л эд юм.
хутганы ирийг атгавал зүснэ, өөрийн алгыг
харин
хутганы ишийг атгавал огтолно, өмнөө байгааг"
гэжээ, Хэрман Мэлвилл гэдэг хүн.
өмнө байгаа нь ... бодвол... зовлон ч юм уу, юу ч юм, ямар нэг болохгүй л эд байх.
өмнө чинь..
олсоор янгинатал хүлсэн Хүсэл мөрөөдөл гэдэг бүсгүй
оскоочоор битүү наасан Итгэл найдвар гэдэг залуу
хайрцганд битүүлэгдсэн Тэмүүлэх гэдэг хүүхэн
хооронд нь үдээсээр нь холбочихсон гуталтай Үйлдэх гэдэг хархүү...
гээд "хэн" ч, ямар ч байдалд орчихсон чамайг хутганы ишнээс биш ирнээс атгаж, өөрснийг нь элдэв "боолчлолоос аврахыг" хүлээж байж магад. олсыг, оскоочийг, хайрцгийг, үдээсийг огтол. тасар тат. сулла.
ир, иш... нэг нь Р, нөгөө нь Ш, хоёулаа И-тэй.. ийм л ялгаа.
ирнээс атгаж алгаа зүссэндээ ч яахав. цөөн хэдэн гр цус гарна л биз, өвдөнө л биз. үхэхгүй. хэд хоног шархны ленттэй гүйж хүний нүдэнд хөөрхийлөлтэй харагдаад л ок. сорви л үлдэнэ. сорви бол туршлага суусны шагнал болно.
гэж хэзээ нэгэнтээ үг, үсэг бамбаралдуулж суухдаа үхэх тухай огт бодоогүй байхым. бодвол тэр үед тэр олон хүүхэн, хархүү нүд нь бүлтэгнээд, нүүр нь минчийгээд амьсгаатай байж л дээ.
үхэхгүй биш юмаа, үхэж ч болох юм. гэхдээ энэ тухай үл өгүүлэн өгүүлэхэд... хүчээр өөртөө итгэл найдвар төрүүлэх шиг зовлон алга аа... гэж бодон бодон л иш, ир гээл бичиж суух би ямар вэ?
нэг иймэрхүү.